Dit nummer opent met een helder artikel van Bruno Hillewaere. Hij beschrijft dat je soms in een therapie, ondanks het uitgangspunt van ‘niet-weten’, toch personen moet confronteren en corrigeren. Het is immers ook een verantwoordelijkheid van de therapeut om destructief gedrag bij te sturen. Hij werkt dit vervolgens uit in een model om in verbinding te kunnen confronteren.

Chris Noorduin, Redouane Ben Driss en Bart Van Hoof schreven ‘Wortels en vleugels – een transgenerationele visie op migratie’. De ideeën van Böszörményi-Nagy over de transgenerationele erfenis en de daarbij horende aspecten van legaat en delegaat spelen hierin de hoofdrol. 

Flip Jan van Oenen publiceerde recent het boek Het misverstand psychotherapie – naar een nieuw paradigma? Daarin staat hij stil bij de verdiensten van de psychotherapie in het algemeen en concludeert hij dat de afgelopen decennia weinig winst is geboekt. Dat was reden voor Robert Jan van der Feen om een uitgebreid commentaar te schrijven.

Dat er toch nog steeds nieuwe vormen van (systeem)therapie worden ontwikkeld blijkt uit het artikel van Hesther Selbeck. Zij bedacht een onconventionele methode met de inzet van paarden om jongeren en gezinnen verder te helpen, daar waar de reguliere en de specialistische behandelvormen stuk zijn gelopen. Bij de zeer moeilijke doelgroep jongeren die op enig moment als geheel therapieresistent werd betiteld, doorbrak zij met de combinatie van systeem- en paardentherapie de ernstige impasse.

Ook in dit nummer treft u een Professie en Persoon aan. Frank Asmus sprak met Margreet de Pater. Zij heeft zich in haar werkzame leven gedreven ingezet voor mensen met een psychose en voor het begeleiden van hun gezinnen, een onderwerp waarover zij een boek schreef waarin de betekenis van sociale factoren sterk naar voren komt.

Gert-Willem van Middelkoop was aanwezig bij ‘Embodied metaphors – De stille communicatie van somatische symptomen in gezinstherapie’, georganiseerd door Context. Hanna Van Parys bezocht de studiedag ‘Ons lichaam en eft – embodied connections’ nog net voor de lockdown.

Casper – een rouwboek, geschreven door Uus Knops, wordt gerecenseerd door Christine Decruy. Robin Glerum bespreekt Sabine Vermeires boek Een ridder en zijn draken – Op weg met Toby, een pleegjongen. Manon Uphoff schreef Vallen is als vliegen. Hanna Van Parys besrpeekt dit boek over seksueel misbruik in het gezin van Uphoff. Tot slot bespreekt Floor Schouten het Werkboek Kinderen uit de Knel voor ouders door Jeroen Wierstra, Erik van der Elst, Justine van Lawick en Margreet Visser.