Dit nummer opent met een artikel van Joep Roeffen, Ellen van den Berg, Inge van Laarhoven en Anouck Voncken, waarin lijven, contexten en betekenisgeving centraal staan. Onder de titel Wat betekent hij is een zij voor mij? bespreken de auteurs, gebaseerd op hun ervaringen in Genderteam Zuid-Nederland, aspecten van de relationele transitie bij achtereenvolgens gezinnen met jonge gendervariante kinderen, bij gezinnen met gendervariante adolescenten en ten slotte bij volwassen transgender personen, vanuit hun rol als partner of ouder van eigen kinderen. Voor een systeemtherapeut vraagt elke fase om een gendersensitieve houding en de inzet om recht te doen aan de diverse gevoelens die alle betrokkenen ervaren binnen het transitieproces.
Ook het tweede artikel richt het vizier op de wisselwerking tussen individuele problematiek en het relationele krachtenveld. Cathy Van Gorp beschrijft de motivatie en visie van een zeer kortdurende parengroep die zij ontwikkelde op een dagtherapeutische afdeling voor mensen met angst-, stemmings- en alcoholproblematiek.
In de rubriek Professie & Persoon doen Jasmien Peeters en Albert Neeleman verslag van een wervelend gesprek met bevlogen systeemtherapeute Eliane Wiebenga die onlangs afscheid nam van het Lorentzhuis en het werk als systeemtherapeut.
Nog meer afscheid. Jan Meerdinkveldboom doet verslag van het symposium van Arkin Jeugd & Gezin in het kader van de pensionering van Flip Jan van Oenen.
Annemie Vanelven was bij het congres ter ere van het vijfjarig bestaan van Euthopia, het systeemtherapeutisch centrum in Breda, dat in 2015 is opgericht door Bruno Hillewaere en Robert van Hennik.
De studiedag van de sectie Contextuele therapie van de NVRG had ditmaal de titel aangenomen van het recente boek van journalist Frénk van der Linden En altijd maar verlangen (2021). Karin Faulhaber-Kramer was erbij.
Mieke Hoste doet verslag van het zevende congres van EFT Nederland dat de welluidende titel had 'Heelheid in een versnipperde wereld'.
Nine van Stratum en Marco Bijtenhoorn proberen de prachtige dag die het Amsterdams Instituut voor Gezins- en Relatietherapie organiseerde in het teken van de rite de passage van Marian Ploegmakers-Burg in woorden te vatten in een congresverslag.
De rubriek Boeken (en zo) vangt aan met de bespreking die Cathy Harder schreef over het nieuwe bordspel Ons bestaan op een bordje dat creatief therapeut Daisy Luiten heeft ontwikkeld. Luiten lanceert een therapeutisch levensspel waarin met behulp van stellingen en vragen een gesprek over het thema scheiding als vorm van verlies wordt uitgelokt.
Voor de vele systeemtherapeuten en systeemtherapeutisch werkenden die graag met duplopoppetjes en ander materiaal (willen) werken is er een praktische handleiding en naslagwerk voor hulpverleners verschenen onder de titel Een taal erbij. Katleen Gressens bespreekt dit kleurrijke boek van Ady van Doornik.
Josée Pollet en Johan Maes, beiden psycholoog en emdr-therapeut, onderzoeken in Rouw met een rand – Als je na de dood van een dierbare een geheim ontdekt de zeer indringende effecten van een dergelijk scenario op de nabestaanden. In zijn bespreking van het boek maakt Jan Meerdinkveldboom duidelijk dat een systeemtherapeut in het schrijversteam van nut had kunnen zijn.
Nadia van der Spek levert de laatste bijdrage aan dit rijkgevulde nummer met een bespreking van de Nederlandstalige bewerking van Patricia Papernows internationale bestseller Werken met samengestelde gezinnen.
