We openen dit nummer met een in memoriam van Bill Madsen, geschreven door Nico van der Molen en Tineke Haks. Madsen was niet zo bekend bij alle systeemtherapeuten, maar Van der Molen en Haks beschrijven hem als een stille kracht, iemand van wie je je later pas realiseerde waarmee hij allemaal bezig is geweest.

Het eerste artikel is van Heleen van der Pijl en Hans Bom. In dit artikel doen zij verslag van een kwalitatief onderzoek naar de wijze waarop de coördinator binnen het Centrum voor Consultatie en Expertise als systeemdenkende professional consultaties vormgeeft.

Van een geheel andere orde is het artikel van Sandra Braam. Nog maar kort afgestudeerd als psychomotorisch therapeut kreeg ze een ernstig ongeluk dat haar toekomst in dat vak verregaand onderuithaalde. Naast de fysieke beperkingen die er waren ontstaan, kwamen er ook scheuren in de relaties met haar vriendinnen. Bij haar opleiding tot systeemtherapeut nodigde zij die uit binnen het kader van haar leertherapie.

Jasmien Peeters interviewde voor de rubriek Professie & Persoon Kris Decraemer, een zeer bevlogen klinisch psycholoog en systeemtheoretisch psychotherapeut.

 

Selma Kloeg was aanwezig bij het symposium Partnerrelatietherapie: een vak apart, georganiseerd door Euthopia – Centrum voor systeemtherapie, opleiding en supervisie. Sandra Nuytkens maakte een verslag van Let’s talk about sex, de jaarlijkse studiedag van de Belgische Vereniging voor Relatie- en Gezinstherapie en Systeemcounseling (BVRGS). Een derde congresverslag betreft het NVRG-lustrumcongres in Utrecht onder de titel Under construction. In twee dagen, zo beschrijven Jeroen Wierstra en Indra Bimmel, vond een veelheid aan lezingen en workshops plaats. Als laatste bespreekt Wilco Kroon de studiedag Gezinstherapeut zijn, georganiseerd door het Universitair Psychiatrisch Centrum (UPC) van de KU Leuven.

 

In de rubriek Boeken (en zo) een drietal recensies. Margreet van der Schee bespreekt Kris Decraemers essays Bewegen tussen geweld, conflict & trauma. Maud Schaepkens las Ontijd – Familieroman over voltooid leven, van onze collega Judith de Graaf. Tot slot bespreekt Wilco Kroon het boek Gezinstherapeut zijn van Peter Rober.