Maarten van der Linde en Nashwa Gawad nemen ons in het eerste artikel mee in hun werk met het ‘Huis’ van Andolfi. Dat Huis tekent de kracht van het werk van Andolfi. Het concept is toegankelijk en daarmee uitermate geschikt voor de toepassing die Van der Linde en Gawad kiezen in dit nummer: het denken van het Huis geïntegreerd in een narratief-dialogische werkwijze.

 

Het tweede artikel is van de hand van Greet Splingaer en Bruno Hillewaere. Het omvat het Assisi Manifest en een toelichting op dit document. Het Assisi Manifest is ontstaan na afloop van een mondiale conferentie over relatie- en gezinstherapie, vorig jaar in Assisi. Het is geschreven door een twaalftal systeemtherapeuten (onder wie Splingaer) van over de hele wereld en wordt gedragen door een aantal grote verenigingen voor relatie- en gezinstherapie. Het vertolkt een geluid dat van den beginne aanwezig is in ons vak, nog steeds actueel is en verder reikt dan onze therapiekamers.

 

In de rubriek Reflecties een bijdrage van Cinthe Lemmens en Robert van Hennik die eveneens een bezinnend en appellerend karakter draagt. Zij  verkennen de vraag hoe naast maatschappelijke thema’s ook onze leefomgeving een plaats verdient in onze systeemtherapiekamers.

 

In de rubriek Wetenschap & Praktijk neemt Annemarie Gerritsen ons mee in haar onderzoek naar Familiezorg, in het kader van haar opleiding tot klinisch psycholoog. Familiezorg is een complexe praktijk met vele allianties. Een aantal van deze allianties is onderwerp van Gerritsens onderzoek. Het onderzoek is net van start gegaan en in 2026 worden de resultaten verwacht.

 

Voor de rubriek Professie & Persoon gingen Jasmien Peeters en Albert Neeleman op bezoek bij Peter Adriaenssens. Adriaenssens heeft in België een grote bijdrage geleverd aan de zorg voor kwetsbaren. In zijn werk zijn het systeemdenken en thema’s uit het Assisi Manifest duidelijk aanwezig.

 

In de rubriek Congressen ditmaal twee congressen. Remy Meesters neemt ons mee naar een congres rondom systemisch werken met trauma dat afgelopen december door Euthopia in het voormalig klooster van Hoeven werd georganiseerd. Heleen van der Pijl neemt ons vervolgens mee naar het congres over het voorkomen van complexe scheidingen van de wetenschapsadviescommissie van de NVRG dat in februari van dit jaar in Zwolle plaatsvond. 

 

De rubriek Boeken (en zo) is dit nummer rijkgevuld. De rubriek opent met een bespreking door Mieke Hoste van een pennenvrucht van Maurizio Andolfi en Anna Mascellani, Intergenerational couple therapy. Chris Van Speybroeck recenseert vervolgens Elke familie heeft een verhaal – Over de erfelijkheid van liefde en verdriet van de hand van de Britse psychotherapeut Julia Samuel. Oneindig ver is een bijzonder prentenboek van de hand van Winny Ang, een kinder- en jeugdpsychiater met een groot hart voor cultuursensitieve zorg, en Marie Van Praag, kunstenaar en illustrator. Iben Verstuyf las het boek en merkte dat het hem meenam op een verwonderende reis. Alfons Vansteenwegen heeft veel bijgedragen aan het vakgebied van de seksuologie en relatie- en gezinstherapie. Op zijn tachtigste schreef hij Verbonden blijven – De duurzame liefdesrelatie. Jan Meerdinkveldboom las het met plezier. Tijn Sillevis, moeder van een zoon die worstelde met een depressie, schreef De zwarte hond, een roman over een gezin dat geconfronteerd wordt met de somberheid van een van de zoons. De recensie, geschreven door Linne De Loof, is een ingetogen reflectie op wat de aanwezigheid van een zwarte hond in een gezin kan doen.