Een goed gesprek met multiprobleemgezinnen

Literatuur

• Anderson, H., & Goolishian, H. (1988). Human systems as linguistic systems. Preliminary and evolving ideas about the implications for clinical theory. Family Process, 27(4), 371-393.
• Ausloos, G. (1999). De competentie van families. Tijd, chaos, proces. Antwerpen / Apeldoorn: Garant.
• Baartman, H. (1991). Bewerkelijke gezinnen. In H. Baartman (red.), Praktisch-pedagogische thuishulp in bewerkelijke Gezinnen (pp. 9-23). Houten / Antwerpen: Bohn Stafleu van Loghum.
• Baartman, H. (2006). Wie motiveert wie? De precaire verhouding tussen hulpverleners en ouders. Sozio, 71 (september), 32-37.
• Baartman, H., & Dijkstra, J. (1987). Multiproblem gezinnen II : De opvoedingsproblematiek. Tijdschrift voor Orthopedagogiek, 26(1), 2-20.
• Born, J. van der (2007). Dialoog in actie. Sozio, 79 (december) , 24-29.
• Carr, A. (2009). What works with children, adolescents, and adults? A review of research on the effectiveness of psychotherapy. London / New York: Routledge.
• Duncan, B. L., & Miller, S.D. (2000). The client's theory of change. Consulting the client in the integrative process. Journal of Psychotherapy Integration, 10 (2), 169-187.
• Duncan, B., Miller, S., & Hubble, M. (2007). How being bad can make you better. Developing a culture of feedback in your practice. Psychotherapy Networker, 57, 36-45.
• Ghesquière, P. (1993). Multi-problem gezinnen met ernstige opvoedingsproblemen. Een strijd om perspectief. Tijdschrift voor Orthopedagogiek, 32(12), 536-550.
• Habekotté, F. (2008). Narratief perspectief. In A. Savenije, M. J. van Lawick & E. T. M. Reijmers (red.), Handboek systeemtherapie (pp. 205-213). Utrecht: De Tijdstroom.
• Koekkoek, B., & Hoof, F. van (2006). Psychiatrische behandeling van 'multi-problem gezinnen'. Klinisch of transmuraal? Psychopraxis, 8 (4), 140-144.
• Lambert, M. J., & Barley, D. E. (2002). Research summary on the therapeutic relationship and psychotherapy outcome. In J. C. Norcross (ed.), Psychotherapy relationships that work (pp. 17-32). New York: Oxford University Press.
• Loots, G., Escudero, V., Sermijn, J., Jiraskova, K., & Lenaerts, P. (2008). Procesonderzoek. In A. Savenije, M. J. van Lawick, & E. T. M. Reijmers (red.), Handboek systeemtherapie (pp. 108-114). Utrecht: De Tijdstroom. Minuchin, S., & Fishman, H. C. (1983). Gezinsstructuur en therapeutische technieken. Deventer: Van Loghum Slaterus.
• Norcross, J.C. (ed.) (2002). Psychotherapy relationships that work. Therapist contributions and responsiveness to patients. New York: Oxford University Press.
• Riessen, M. van (2009). Zoektocht van een psychotherapeut in opleiding. Tijdschrift voor Psychotherapie, 35(3), 163-176.
• Rober, P. (2002). Samen in therapie. Gezinstherapie als dialoog. Leuven: Acco.
• Rober, P. (2008). De persoon van de therapeut. In A. Savenije, M. J. van Lawick & E. T. M. Reijmers (red.), Handboek systeemtherapie, (pp. 275-281). Utrecht: De Tijdstroom.
• Roony, R. H. (1992). Strategies for work with involuntary clients. New York: Columbia University Press.
• Schaafsma, K. (2005). Het banen van een pad. Methodische beschrijving van gezinscoaching. Antwerpen / Apeldoorn: Garant.
• Sluijs, L. H. van der (2007). Wat werkt in therapie? Systeemtherapie, 19(2), 116-118.
• Steege, M. van der (2009). Multiprobleemgezinnen. In G.A. Bakker (red.), Handboek kinderen en adolescenten (F 160, pp. 1-18). Houten: Bohn Stafleu van Loghum.
• Willemse, Y., & Hafkenscheid, A. (2009). Stagnaties in de therapeutische alliantie signaleren en repareren. Tijdschrift voor Psychotherapie, 35(5), 342-357.