Hoezo probleemouders? Tien opstellen over de ongemakkelijke relatie oudersmaatschappij

Onlangs las ik in Het Parool (Prins, 2015) een interview met emeritus hoogleraar orthopedagogiek Jan Dirk van der Ploeg. Het gaat over zijn recent verschenen boek Kijk op de Nederlandse jeugd en hij eindigt het interview met te zeggen: ‘Er is hoop: 85 procent van de jeugdigen is positief over zijn of haar ouders.’

Deze uitspraak zal niet alleen veel ouders maar ook de schrijvers van het boekje Hoezo probleemouders? goed doen: een positief bericht over ouders in de krant! Want de tien opvoeddeskundigen proberen met hun kritische en persoonlijke opstellen in dit boekje de lezer aan het denken te zetten over de relatie tussen ouders en de maatschappij. Zij voeren een pleidooi om met andere ogen naar ouders van ‘probleemkinderen’ te kijken. Anders dan er doorgaans in de publieke opinie over deze ouders wordt gedacht en gesproken. Want, zeggen ze bijvoorbeeld, gaat het met een kind niet goed, dan zitten de ouders al gauw in de beklaagdenbank. Komen de ouders voor hun kind op? Dan worden ze al snel als lastig en egocentrisch weggezet. Niet alleen door andere ouders maar ook door instanties en hulpverleners.

In de inleiding schrijft Wim Goossens dat de toonzetting in de media steevast is dat ouders verantwoordelijk zijn en het hun schuld is als er dingen fout lopen. Terwijl, zo beweert hij, juist solidariteit met ouders loont (p.11).

Met deze opstellen laten de auteurs een tegengeluid horen. En zij roepen jeugdzorginstanties, wethouders en professionals op om de regie bij de ouders te laten en hen met maatwerk te ondersteunen. Solidariteit uit de eigen omgeving, van ouders op het schoolplein of familieleden en solidariteit vanuit de grotere gemeenschap blijken cruciaal voor goed genoeg ouderschap.

Alice van der Plas, de redacteur van het boek, zegt in haar conclusie in het laatste hoofdstuk: ‘Ouders voor wie een kind grootbrengen moeilijk is, een opgave, misschien niet haalbaar, zullen er altijd zijn. “Risico-ouders” dus? Ja! – Maar “probleemouders?” – Alléén wanneer we die vaders en moeders laten aanmodderen’ (p.92).

Dit boekje is voor alle hulpverleners die met ouders en kinderen te maken hebben een aanrader. Het geeft geen pasklare oplossingen maar het zet je ten minste aan het denken. En het geeft stof tot discussie met collega’s. Maar ook sommige ouders zullen blij zijn met dit boekje en er veel van zichzelf in kunnen herkennen. En je leest het in een uurtje uit. Dat is dan weer handig wanneer je zowel een druk bezette ouder als hulpverlener bent.

© 2009-2025 Uitgeverij Boom Amsterdam
ISSN 0924-3631

De artikelen uit de (online)tijdschriften van Uitgeverij Boom zijn auteursrechtelijk beschermd. U kunt er natuurlijk uit citeren (voorzien van een bronvermelding) maar voor reproductie in welke vorm dan ook moet toestemming aan de uitgever worden gevraagd:

Behoudens de in of krachtens de Auteurswet van 1912 gestelde uitzonderingen mag niets uit deze uitgave worden verveelvoudigd, opgeslagen in een geautomatiseerd gegevensbestand, of openbaar gemaakt, in enige vorm of op enige wijze, hetzij elektronisch, mechanisch door fotokopieën, opnamen of enig andere manier, zonder voorafgaande schriftelijke toestemming van de uitgever. Voor zover het maken van kopieën uit deze uitgave is toegestaan op grond van artikelen 16h t/m 16m Auteurswet 1912 jo. Besluit van 27 november 2002, Stb 575, dient men de daarvoor wettelijk verschuldigde vergoeding te voldoen aan de Stichting Reprorecht te Hoofddorp (postbus 3060, 2130 KB, www.reprorecht.nl) of contact op te nemen met de uitgever voor het treffen van een rechtstreekse regeling in de zin van art. 16l, vijfde lid, Auteurswet 1912. Voor het overnemen van gedeelte(n) uit deze uitgave in bloemlezingen, readers en andere compilatiewerken (artikel 16, Auteurswet 1912) kan men zich wenden tot de Stichting PRO (Stichting Publicatie- en Reproductierechten, postbus 3060, 2130 KB Hoofddorp, www.cedar.nl/pro).

No part of this book may be reproduced in any way whatsoever without the written permission of the publisher.