Het boek met drie hoofdstukken

Summary

Samenvatting

In deze bijdrage beschrijven wij de narratieve systeemgerichte traumabehandeling van een 21-jarige student geneeskunde. Verschillende aspecten van traumabehandeling komen aan bod, zoals het ontwikkelen van een gemeenschappelijke betekenisgeving, de ontwikkeling van een metafoor als narratief voor deze betekenisgeving, het exter-naliseren van het trauma en emdr binnen dit narratief. Daarnaast hebben we aandacht voor meerstemmigheid: verschillende stemmen die binnenin en buiten de man klinken, stemmen die zijn loyaliteits-conflict verwoorden, worden gehoord.

Rens is twaalf jaar als hij tijdens de gymnastiekles uit de ringen valt. Aanvankelijk laat het zich niet ernstig aanzien, maar als hij een paar dagen later klachten ontwikkelt en in het ziekenhuis wordt onderzocht, blijken zijn nekwervels levensgevaarlijk verschoven. Er is grote paniek, iedereen is in rep en roer en plotseling staan er vele artsen rond zijn bed. Zijn leven wordt gered.

Gedurende lange tijd wordt hij geïmmobiliseerd door een tractie-behandeling, waarbij een constructie met gewichten aan zijn hoofd wordt gehangen. De tractie blijkt echter onvoldoende te werken en er wordt een ijzeren frame aan zijn hoofd vastgemaakt: een halo-vest. Er breekt een periode van zware revalidatie aan, die bijna een jaar in beslag neemt en waarin Rens buiten het gewone leven komt te staan. Hij verliest de aansluiting met zijn leeftijdsgenoten. Ook daarna is hij fysiek nog niet in staat om regelmatig naar school te gaan, maar uiteindelijk behaalt hij zijn middelbareschooldiploma via privé-onderwijs.

De kleine jongen in hem heeft het allemaal niet bij kunnen houden, Rens is voortdurend in paniek en ontwikkelt traumatische angsten.

Hij heeft flashbacks en verliest regelmatig het bewustzijn bij het zien van beelden op de televisie of in het dagelijks leven die een associatie oproepen met de ziekenhuisperiode. Als Rens twintig jaar is, vraagt hij samen met zijn psychotherapeute om traumabehandeling.